Yeni yıldan beklentileri konuşmak için çıktığımız Kadıköy’ün sokaklarına 2025 yılının yorgunluğu sinse de yeni yıla dair umutlar her şeye rağmen var olmaya devam ediyor

Hülya ARSLAN-Seyhan KALKAN VAYİÇ

Kadıköy’ün cadde ve sokakları yeni yıl neşesini yaşatmak için rengarenk süslerle bezendi. Ancak vitrinleri ve sokakları aydınlatan bu ışıklar, 2025’te ekonomik zorluklar ve yaşam kaygısıyla yaşayan yurttaşların yüzündeki hüznü gizleyemedi. Kadıköy’ün sokaklarında dolaştık, vatandaşlarla geçen yılı ve yeni yıldan beklentilerini konuştuk.

“SARSINTILI BİR YIL OLDU”

İstanbul Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü son sınıf öğrencisi İdil İclal Bağdu, 2025 yılının öğrenci tutuklamaları nedeniyle oldukça sarsıntılı geçtiğini dile getirdi: “Tutuklanan sıra arkadaşlarımız oldu. Genel olarak çok sarsıntılı bir yıldı. Okuldan mezun olacağım ama iş bulabilecek miyim garantisi yok. Önümü göremiyorum. Sınıf arkadaşlarım da aynı kaygıyı yaşıyor. Yeni gelecek yılda da bir şeylerin değişeceğini ümit edemiyorum. Ama her şeye rağmen yeni yılda siyasal olarak daha rahat konuşacağımız  ve ekonomik olarak refah içinde yaşanabilecek bir ortam olsun istiyorum.”

MEZUNİYET SONRASI İŞ KORKUSU

Bilgisayar mühendisliği okuyan üniversite öğrencisi Buse Akgün ise yılı yoğun bir ders ve sınav temposuyla geçirdiğini şu sözlerle anlattı: “Yeni yıl için heyecanlı değilim. Mutsuzluk insanı böyle yapıyor sanırım. Ülkede iş bulmak zorlaştı. Çok fazla yeni mezun ve işsiz olan insan var. Bu da ciddi bir rekabet yaratıyor. Ekonomik kaygılar üzerimizde baskı yapıyor. Bazı insanlar torpille iş buluyor. Bu da ister istemez insanı kaygılandırıyor.”

Yeni yıldan beklentisinin büyük hayaller değil, somut hedefler olduğunu vurgulayan Akgün, “Tek isteğim üçüncü sınıfı sağ salim bitirmek ve yazın iyi bir yerde staj yapabilmek.” dedi.

“ÇOK ZOR GEÇTİ”

Çekmeköy’de yaşayan, annesi, babası ve kızı ile birlikte Kadıköy’e gezmeye gelen Zümrütcan Işıklı, “Bu yılımız çok zor geçti. Ekonomi iyi değil. Ailede bütün fertler çalışsa bile her şeye yetişebilmek çok zor. Eğitim yok, adalet yok, demokrasi yok. İki buçuk yaşında küçük kızım olduğu için ona bakıyorum. Şu an çalışamıyorum. Eşim tek çalışıyor. Ev kendimizin olmasına rağmen çok zorlanıyoruz. Şu an sadece ruhsal ve fiziksel olarak sağlığımızı kaybetmediğimiz için şükrediyoruz. Bütün olumsuzluklara rağmen umutlu olmaya çalışıyoruz. Kadın cinayetlerinin olmadığı, çocukların ölmediği bir yıl olsun. Herkes için para ve huzur diliyorum.” dedi. 

“GEÇİNEBİLECEĞİM MAAŞ İSTİYORUM”

Eşi, kızı ve torunu ile birlikte Kadıköy’de gezerken denk geldiğimiz İsmet Akçay ise, “Emekliyiz. 2025 pek iyi geçmedi. Ev kendimin olduğu halde zorlanıyorum. Yeni yılda rahat bir şekilde geçinebileceğim bir maaş, hükümetin değişmesini ve sağlık istiyorum.” diye konuştu. 

“SOĞUKTA OTURUYORUZ”

Geçim sıkıntısının hayatlarının merkezine yerleştiğini söyleyen ve yılın nasıl geçtiğini bile hatırlayamadığını belirten Aysel Akçay da “Maddi olarak çok sıkıntıdayız. Bundan başka büyük sıkıntımız yok ama zaten bu yetiyor. Eşim emekli tek maaşla geçinmeye çalışıyoruz. Evde temel ihtiyaçlardan bile kısmak zorunda kalıyoruz. Doğalgaz falan yakmıyoruz. Soğukta oturuyoruz. Battaniyenin altında yaşıyoruz, daha ne yapabiliriz.” dedi.

Yeni yıldan bir beklentisinin olmadığını belirten Akçay sözlerine şöyle devam etti: “Hiç ümitli değilim. Televizyonda ne dinliyorsak yeni yılın daha kötü olacağını söylüyorlar. Açık kapı göremiyoruz ki. Önceden yeni yıl gelince bir heves olurdu, toplanırdık. Şimdi hiçbir şey kalmadı. Toplum olarak daraldık. Sözün bittiği yerdeyiz.” 

“SINAVLARDA VE İŞTE LİYAKAT OLSUN”

Üniversite sınavına hazırlanan 17 yaşındaki Dilan Naz Ergin de bu yıl girdiği üniversite sınavı sonucunda yaşadığı hayal kırıklığını, genç ve kadın olarak korku ve kaygılarını şöyle anlattı: “Üniversite sınavına girdiğimde aslında ülkenin içinde bulunduğu durumu daha iyi anladım. Sınavda iyi bir sıralama yaptım. Ama bir yere yerleşemedim. Arkadaşım da iyi bir sıralama yaptı. O da yerleşemedi. Çok sevdiğim ülkemde sınavlarda ve işe girişlerde liyakatın olmasını istiyorum. Ülkemde mutlu bir şekilde yaşamak istiyorum. Yaşamak için de her şeyin adilce yapılması, herkesin eşit hakka sahip olması ve verdiğin emeğin karşılığını alması gerekiyor. Hem genç olarak hem de kadın olarak  kaygı beslediğim çok konu var. Kadın cinayetleri, tecavüz, istismar… 2026 yılının liyakatin olduğu, sokaklarda güvenle dolaşabileceğim bir yıl olmasını istiyorum.”

“ÜNİVERSİTEYİ BIRAKTIM”

Geleceğe dair ciddi bir belirsizlik yaşadığını ifade eden ve pahalılıktan dolayı özel okulu bırakmak zorunda kaldığını ifade eden Alp Menzilci ise “Radikal bir karar oldu ama başka çarem yoktu. Şu an 20 yaşındayım. Ama 21 yaşında neler yaşayacağımı tahmin edemiyorum. Hayata tutunmaya çalışıyorum.” dedi. 

Yeni yıldan beklentisinin ise yurt dışına çıkabilmek olduğunu söyleyen Menzilci, “Burada refah yok. Daha yüksek bir refah seviyesi için yurt dışını düşünüyorum. Özellikle İsviçre’ye gitmek istiyorum. Bunun için Almanca öğrenmeye çalışıyorum. Ancak yurt dışı da kolay değil.  Okullar çok pahalı, dil şartları da zor.” şeklinde konuştu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---